Het doen van aangifte, hoe zit het?

Geplaatst: 6 april 2018

Dagelijks worden er vele aangiftes gedaan van strafbare feiten. Er zijn veel situaties denkbaar waarin het doen van aangifte vrijwel automatisch volgt als u zich -naar aanleiding van een strafbaar feit- bij de politie meldt, maar er zijn ook situaties denkbaar waarin er meer nodig is om uw standpunt onder de aandacht de brengen bij politie en justitie voordat de politie aangifte zal opnemen. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer u bent aangehouden als verdachte van een strafbaar feit, maar waarbij de aangever zelf (of iemand anders) ook een strafbaar feit jegens u begaan heeft. Hierbij kunt u denken aan situaties van huiselijk geweld, discriminatie, vechtpartijen in het uitgaansleven of burenruzies. Daarnaast zijn er ook situaties denkbaar waarin één van beide ouders zich niet houdt aan de omgangsregeling en het kind onttrekt aan het gezag van de andere ouder.

 

Over het doen van aangifte moet niet te luchtig worden gedacht. Zeker niet als het een aangifte is tegen familie, bekenden of buren en u nog lange tijd geconfronteerd wordt met de persoon tegen wie u aangifte doet. De onderlinge relatie kan immers behoorlijk onder spanning komen te staan door het doen van aangifte en de mogelijke gevolgen daar van. Desondanks kunnen er altijd situaties ontstaan waarin het doen van aangifte wél verstandig is. Wat kunt u in dat geval verwachten?

 

Allereerst is het belangrijk om voor ogen te houden dat de politie verplicht is uw aangifte op te nemen. De politie zal vervolgens in samenspraak met het Openbaar Ministerie bepalen of er (naast uw aangifte) voldoende aanknopingspunten zijn om tot vervolging over te gaan. Neem voor zover mogelijk bewijsstukken mee wanneer u aangifte gaat doen, zodat uw aangifte gelijk zo volledig mogelijk kan worden opgemaakt. Met enige regelmaat horen wij dat de politie de aangifte niet wil opnemen. Hiervoor worden uiteenlopende redenen gegeven. Het ontbreken van aanvullend bewijs of het feit dat het voorval zich heeft voorgedaan in een familierechtelijke sfeer worden hierbij vaak voorgehouden. Ook wanneer u verdachte bent in een strafzaak en u een ‘tegenaangifte’ wenst te doen, wordt de boot nog wel eens afgehouden. De politie heeft niet de vrijheid om hierin een afweging te maken. Als er sprake is van een strafbaar feit en u wenst daar aangifte van te doen, dan moet de politie uw aangifte opnemen op grond van artikel 163 lid 6 Strafvordering.

 

“Tot het ontvangen van aangiften bedoeld in de artikelen 160 en 161 zijn de opsporingsambtenaren, en tot ontvangen van de aangiften bedoeld in artikel 162 Sv de daarbij genoemde ambtenaren verplicht.”

 

Mocht men na het wijzen op dit wetsartikel alsnog weigeren de aangifte te op te nemen, dan kunt u hierover een klacht indienen. Er kan een klacht worden ingediend bij de politie zelf (het korps waar de aangifte wordt geweigerd), maar daarnaast is het altijd verstandig om (ook) een klacht niet-opname aangifte in te dienen bij de Hoofdofficier van Justitie van het arrondissement waaronder het betreffende korps valt. Daarnaast kan (via uw advocaat) de aangifte alsnog onder de aandacht worden gebracht van de Officier van Justitie waarna de aangifte alsnog zal worden opgenomen.

 

Nadat de aangifte is opgesteld zal u gevraagd worden de aangifte te ondertekenen, voor zover u daartoe in staat bent. Vraag voor uw eigen administratie altijd direct een kopie mee van de aangifte. Het kan onder bepaalde omstandigheden van belang zijn dat u zelf over de aangifte beschikt, zodat u aan derden kenbaar kan maken wat de inhoudt van uw aangifte is geweest. In de praktijk blijkt het vaak erg lastig om op een later moment alsnog een kopie van de aangifte  te verkrijgen.

 

Probeer zo snel mogelijk nadat u slachtoffer bent geworden van een strafbaar feit de aangifte te laten opmaken. De situatie zit dan nog vers in uw geheugen en hetzelfde geldt voor eventuele getuigen die naar aanleiding van uw aangifte gehoord moeten worden. Lang wachten met het doen van aangifte kan daardoor schadelijk zijn voor de bewijsgaring in uw strafzaak. Daarnaast geldt voor familiezaken dat lang wachten met het doen van aangifte (bijvoorbeeld pas lopende een familierechtelijke procedure) het beeld kan oproepen dat de aangifte uitsluitend gedaan zou zijn om een standpunt in die procedure te onderstrepen, wat mogelijk afbreuk doet aan de waarde die de rechtbank in de familiezaak toekent aan inhoud van de aangifte.

 

Als u aangifte gedaan heeft dan is het niet mogelijk om u aangifte op een later moment in te trekken. Uiteraard kunt u in een later stadium aan de politie of de Officier van Justitie kenbaar maken dat vervolging wat u betreft niet (meer) noodzakelijk is maar de keuze om wel of niet te vervolgen ligt op dat moment bij het Openbaar Ministerie. Indien u vindt dat u in uw eerste aangifte onjuiste informatie verstrekt heeft dan kunt u in een aanvullende verklaring proberen die fouten te herstellen. Het aanpassen van een eerdere aangifte door middel van een aanvullende verklaring, kan uiteraard wel van invloed zijn op de geloofwaardigheid van de aangifte. Voor alle gevallen geldt dat een aanpassing van uw eerdere aangifte goed gemotiveerd zal moeten worden.

 

Bedenk daarom van de voren goed of u aangifte wilt doen van het strafbare feit waarvan u slachtoffer geworden bent. Heeft u eenmaal besloten dat u aangifte wil doen, doe dit dan zo snel mogelijk en weet dan dat de politie verplicht is uw aangifte op te nemen. Voorafgaand aan het doen van aangifte kunt u desgewenst nog de website van de Politie raadplegen. Vergeet niet dat het voor uw eigen administratie verstandig is om direct een kopie van de aangifte mee te vragen.

 

« Ouder nieuws:
Nieuwer nieuws: »